Post by ken polspoel on Apr 13, 2004 9:22:57 GMT -5
Ja ons laatste weekje van onze drie maanden hebben we het er eens goed van genomen. Leven op een Paradijselijk eilandje aan de Caraibische kust van Panama leek ons de beste optie om onze laatste echte reisdagen door te brengen. Dus wij naar Isla Robinson (dicht bij Rio Sidra). In een klein vliegtuigje (max. 10 pers.) vlogen we naar ons eilandje. De eerste twee dagen hebben we doorgebracht op een onbewoond eilandje van maximum 50 vierkante meter groot - er stonden niet eens palmbomen om ons te beschermen tegen de zon of om onze relaxte hangmat aan op te hangen. Maar t was er echt mooi (moet je maar even bij de foto's gaan kijken). Het leek wel of we midden in Expeditie Robinson waren aanbeland. Het eten wat ons voorgeschoteld werd kwam recht uit de zee via een omweg langs de pan op ons bord terecht. En zo zou het ons de komende 6 dagen dus vergaan, vis voor lunch, vis voor avondeten! Met 1 uitzondering: een avond kregen we een feestmaal aangeboden. Kreeft en krab in overvloed; goed om er een heel voetbalteam van te laten eten. Het kwam er dus op neer dat we overdag tijdens het snorkelen al die mooie beestjes die we in het water zagen leven, 's avonds op ons bord weer zagen !! ! Overdag vulden we onze dagen met het hangen in een hangmat, snorkelen, zonnen, lezen en dan heel vermoeiend Beach ballen (maw gewoon heerlijk dus ;D). 's nachts 
zochten we alweer onze hangmat op om lekker in te gaan slapen (wie heeft er nu een bed nodig?). Panama city de hoofdstad die nooit slaapt (supermarkt is er 24 uur open) ligt maar een half uurtje vliegen van dit paradijs. Maar bij gebrek aan elektriciteit op de San Blas gaan de mensen hier slapen op het moment dat de hemel vervuld wordt met oneindig mooie sterren. Het waren mooie dagen en we zijn er nu al zeker van (na een paar uren in de bewoonde wereld) dat we nog veel met heimwee zullen terugdenken aan ons verblijf daaro. Het was voor ons beiden zonder enige twijfel een van onze hoogtepunten! ! ! 
Maar ja zoals met alle mooie sprookjes komt ook aan het onze een einde
morgen vliegen we terug naar Ecuador. Donderdag gaat Esther proberen haar terugvlucht te veranderen zodoende dat die rond deze tijd volgende week al weer zal thuis zijn. Ken gaat eerst nog een maandje werken in Ecuador en wie weet ook nog een weekske naar Argentinie alvorens weer naar het Belgenland terug te keren...
zo dat was het wat ons betreft hopelijk hebben jullie allemaal kunnen genieten van onze reisverhalen. Rest ons alleen nog afscheid te nemen en tot snel, wanneer we in levende lijve op een lekker terrasje van de zomer kunnen genieten
zochten we alweer onze hangmat op om lekker in te gaan slapen (wie heeft er nu een bed nodig?). Panama city de hoofdstad die nooit slaapt (supermarkt is er 24 uur open) ligt maar een half uurtje vliegen van dit paradijs. Maar bij gebrek aan elektriciteit op de San Blas gaan de mensen hier slapen op het moment dat de hemel vervuld wordt met oneindig mooie sterren. Het waren mooie dagen en we zijn er nu al zeker van (na een paar uren in de bewoonde wereld) dat we nog veel met heimwee zullen terugdenken aan ons verblijf daaro. Het was voor ons beiden zonder enige twijfel een van onze hoogtepunten! ! ! 
Maar ja zoals met alle mooie sprookjes komt ook aan het onze een einde
morgen vliegen we terug naar Ecuador. Donderdag gaat Esther proberen haar terugvlucht te veranderen zodoende dat die rond deze tijd volgende week al weer zal thuis zijn. Ken gaat eerst nog een maandje werken in Ecuador en wie weet ook nog een weekske naar Argentinie alvorens weer naar het Belgenland terug te keren...zo dat was het wat ons betreft hopelijk hebben jullie allemaal kunnen genieten van onze reisverhalen. Rest ons alleen nog afscheid te nemen en tot snel, wanneer we in levende lijve op een lekker terrasje van de zomer kunnen genieten